Islandzka kompozytorka Hildur Guðnadóttir od lat znana jest fanom muzyki elektronicznej i eksperymentalnej, jednak to dzięki nagrodzonej Emmy i Złotym Globem ścieżki do serialu “Czarnobyl” oraz Oscarowi za muzykę do “Jokera”, zyskała jeszcze większe grono odbiorców. Kompozycja na motywach głośnego serialu HBO zostanie wykonana na żywo w wyjątkowej przestrzeni oraz specjalnej scenografii, której wygląd i charakter jest efektem zastosowania maksymalnego reżimu sanitarnego. Przejmujący utwór wybrzmi szczególnie mocno w wielkiej przestrzeni dawnej drukarni przy ulicy Mińskiej w Warszawie. Ograniczona liczba widzów i możliwość poruszania się będą częścią eksperymentu, testu na to, jak najbezpieczniej brać udział w wydarzeniach muzycznych w 2020 roku. Na scenie do artystki dołączą współautorzy kompozycji:  Sam Slater, Chris Watson, Francesco Donadello oraz Theresa Baumgartner, odpowiedzialna za scenografię i choreografię świateł. Nagranie z wydarzenia stanie się częścią specjalnego dokumentu oraz zostanie w późniejszym terminie udostępnione on-line.

Hildur Guðnadóttir to islandzka wiolonczelistka i kompozytorka, znana ze swojej solowej twórczości, jak i ze współpracy z innymi artystami, m.in. z zespołem Sunn O))). Laureatka Oscara, Złotego Globu i nagrody Emmy. Ostatnio zajmuje się tworzeniem muzyki filmowej – jest autorką ścieżki dźwiękowej do serialu „Czarnobyl”. Połączyła na niej akustyczne brzmienia z nagraniami terenowymi zrealizowanymi na terenie elektrowni Ignalina na Litwie. Na scenie do artystki dołączą brytyjscy artyści Chris Watson oraz Sam Slater.

W Nowym Teatrze odbędzie się polska premiera „Untitled (Holding Horizon)” Alexa Baczyńskiego-Jenkinsa. Przy pomocy box stepu (podstawowego ruchu używanego w wielu tańcach towarzyskich) oraz gestów z przestrzeni klubowej, Baczyński-Jenkins stworzył choreografię, której tematami są pożądanie, dezorientacja, wspólnotowość i siła tkwiąca we wspólnym ruchu. Performerki negocjują pomiędzy tym, co jednostkowe i kolektywne, ulegając pragnieniom, zawierając sojusze i czerpiąc przyjemność z synchronizacji. Współzależność obecna jest też w relacji pomiędzy tańczącymi a miksowaną na żywo muzyką i światłem. Dźwięk oraz ruch pozostają w ciągłej negocjacji i generują zmienną atmosferę, czasami rytualną i rave’ową, a kiedy indziej żałobną i widmową.

Choreografia: Alex Baczyński-Jenkins.

Ta odsłona pracy powstała jest wykonana we współpracy z: Agata Grabowska, Arad Inbar, Ronald Berger, Sigrid Stigsdatter, Thanos Frydas

Opracowanie: Agata Grabowska, Ewa Dziarnowska, Rafał Pierzyński, Sigrid Stigsdatter, Tiran Normanson.

Specjalne podziękowania dla: Billy Morgan and Callie’s, Berlin

Praca powstała w ramach rezydencji artystycznej Kem w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski

Managerka produkcji: Ola Knychalska

Tour managerka: Andrea Rodrigo

Dźwięk i oświetlenie: Krzysztof Bagiński

Sound research: Jana Androsova, Krzysztof Bagiński, Tobias Koch and Filip Lech

Stylizacja: Rafał Domagła

Praca oryginalnie powstała na Frieze Artist Award 2018, w partnerstwie z Delfina Foundation, jako część Frieze Projects, którego kuratorką jest Diana Campbell Betancourt

Alex Baczynski-Jenkins  to polski choreograf i performer. Współzałożyciel kolektywu Kem. W swojej praktyce korzysta z polityki gestu – w wymiarze indywidualnym i społecznym – jako metody wydobywania afektywnych i queerowych powiązań. Jako pierwszy choreograf w historii został nominowany do Paszportów Polityki dziedzinie Sztuki wizualne. Praca, którą pokaże na Ephemera Festival to opowieść o pożądaniu, dezorientacji i wspólnotowości. „Untitled (Holding Horizon)” została stworzona na Frieze Artist Award w 2018 roku, była również pokazywana na Biennale Sztuki w Wenecji w 2019.

Jedną z niedzielnych prezentacji na świeżym powietrzu jest „Martwa natura”, kompozycja Antoniny Nowackiej, pochodząca ze spektaklu przygotowanego dla Teatru Powszechnego w reżyserii Agnieszki Jakimiak, którą artystka wykona wraz z Michałem Czachorem i Grzegorzem Artmanem. Artystka i artyści podążają za Josephem Beuysem i chrobotem kwiatów, które oplatają korony drzew w śnie Fungusa Florisa, uczestnika Kongresu Wymierających Gatunków 2020 roku. Spektakl „Martwa natura” przygotowywany jest dla Teatru Powszechnego na podstawie scenariusza Mateusza Atmana i Agnieszki Jakimiak, w reżyserii Agnieszki Jakimiak, w ramach projektu „Beuys” współfinansowanego przez Fundację Współpracy Polsko-Niemieckiej.

Antonina Nowacka –  polska artystka dźwiękowa znana m.in. z duetu WIDT. Pracuje głównie z głosem, traktując go jako instrument oraz badając jego relacje z życiem duchowym człowieka oraz światem zewnętrznym. Jej poszukiwania oscylują wokół muzyki dawnej. W swojej kompozycji „Martwa natura”, którą wykona wraz z Michałem Czachorem i Grzegorzem Artmanem, nawiązuje  do prac Josepha Beuysa.

Integralną częścią niedzielnego programu jest również  solowy występ Lyry Pramuk, amerykańskiej artystki mieszkającej w Berlinie, która łączy ze sobą klasyczny śpiew, popową wrażliwość, performatywne praktyki i elementy kultury klubowej oraz walkę o obecność osób niebinarnych w kulturze klubowej. To właśnie dzięki niej nadwiślański Plac Zabaw zanurzy się w dźwiękach śmiało eksplorowanego przez artystkę futurystycznego folku.

Lyra Pramuk – wokalistka, kompozytorka i producentka. Pracuje przede wszystkim z głosem. W swojej twórczości, którą określa mianem futurystycznego folku, łączy ze sobą klasyczny śpiew, pop, muzykę klubową oraz elementy performansu. Jej debiutancki album nosi tytuł „Fountain”.  Na koncie ma również współpracę z takimi artystami jak Holly Herndon czy Colin Self.

Niestety zaplanowany na pierwszą edycję koncert Andrzeja Nowaka został przeniesiony na rok 2021. Andrzej Nowak przesłał nam list, w którym wyjaśnia swoje powody:

Szanowni Państwo,

Nigdy nie występowałem na żywo, właściwie nigdy na poważnie nie zajmowałem się tworzeniem muzyki. Jednak kilka lat temu moja działalność stała się obiektem zainteresowania nielicznego grona słuchaczy, wydano dwie płyty z moimi utworami. Okazało się, że niektórzy słuchają mojej muzyki z ciekawością, chociaż prawie wszyscy już o mnie zapomnieli. Dość szybko zniknąłem ze środowiska muzycznego, właściwie nie zdążyłem w nim zaistnieć. Nie dziwię się moim kolegom i koleżankom, że o mnie zapomnieli – mi też trudno przypomnieć sobie ich twarze i nazwiska. 

W listopadzie, dzięki zaproszeniu festiwalu Unsound i TR Warszawa, miałem po raz pierwszy opowiedzieć o sobie publicznie. Niestety pandemia pokrzyżowała mój powrót na scenę. Czy może lepiej byłoby powiedzieć o debiucie? Przebywam teraz na wyspach Oceanu Spokojnego, nie mogę przylecieć do Polski.

Mam nadzieję, że zobaczymy się w przyszłym roku. 

Andrzej Nowak

Andrzej Nowak to kompozytor wczesnej muzyki komputerowej, który tworzył głównie na przełomie lat 80 i 90 tych. W dotychczasowej karierze zapisał się dwoma wydawnictwami – archiwalnym “A Cocktail Paint” (Dunno Recordings 2016) oraz “A View of Wilderness” (Mondoj 2019), który jest zapisem kompozycji przygotowanych w oparciu o autorską metodę geolokacji dźwięku. Z materiałów prasowych towarzyszących pierwszemu wydawnictwu możemy dowiedzieć się, że Andrzej Nowak jest również autorem muzyki do filmów animowanych, jednak utwory zawarte na płycie z niewyjaśnionego powodu zostały odrzucone przez twórców filmu. Występ w ramach Ephemery będzie jego pierwszym koncertem na żywo.

6 kwietnia 2006 roku w kafejce internetowej w Kassel został zamordowany 21-letni Halit Yozgat. Jak się okazało później, Yozgat był dziewiątą ofiarą z serii motywowanych rasowo morderstw dokonanych przez członków neonazistowskiej organizacji Podziemie Narodowo-Socjalistyczne.

Grupa działająca w latach 2000-2011 atakowała imigrantów mieszkających w Niemczech. Sprawa Yozgata do dziś nie została wyjaśniona przez niemieckich śledczych. Nikt w związku z nią nie został skazany. W kawiarence internetowej w czasie zabójstwa było obecnych pięciu świadków, a wśród nich Andreas Temme – tajny agent, który twierdził, że nie usłyszał wystrzałów, nie poczuł zapachu prochu, ani nie zauważył martwego ciała leżącego za ladą. 

W 2016 roku kilka organizacji społecznych skupionych w ramach porozumienia „Unraveling the NSU Complex”, zwróciło się do Forensic Architecture – agencji badawczej, zajmującej się naruszeniami praw człowieka na świecie z prośbą o przeanalizowanie zeznań agenta Temmego. Przebieg zbrodni stał się podstawą drobiazgowej pracy śledczej. Badacze z Forensic Architecture stworzyli trójwymiarową symulację kafejki internetowej oraz odtworzyli prawdopodobne zachowanie osób, które były na miejscu zbrodni. Całość trwa 9 minut i 26 sekund, tyle ile trwało całe zdarzenie. W swojej pracy, na którą składa się również seria wykładów, członkowie grupy badawczej poddali w wątpliwość zeznania Temmego. „77sqm_9:26min” było pokazywane w Kassel na festiwalu documenta 14 oraz zostało nominowane do brytyjskiej nagrody Turnera.

Ben Frost postanowił przełożyć efekty śledztwa Forensic Architecture na język opery. Śpiewacy poruszając się po minimalistycznej scenografii będącej rekonstrukcją miejsca zbrodni, odtwarzają poszczególne momenty, szukając różnych, często sprzecznych wersji wydarzeń. Osią kompozycji są dwa dźwięki – wystrzały z broni, której użyli napastnicy. Widzowie przedstawienia są jednocześnie świadkami oraz śledczymi, zadającymi sobie pytanie o tożsamość mordercy i powód zbrodni. Siłą napędową kompozycji jest pragnienie dojścia do prawdy, które zostaje zderzone z bezsilnością i brakiem ostatecznego wyroku.  

Opera “Morderstwo Halita Yozgata” oparta na śledztwie 77sqm_9:26min Forensic Architecture, jest zamówieniem Staatsoper Hannover. 

Produkcja opery oraz filmu: Staatsoper Hannover we współpracy z Schauspiel Hannover oraz Holland Festival. 

Opera jest wykonywana w języku niemieckim i angielskim z polskimi i angielskimi napisami  

Ben Frost to australijski kompozytor mieszkający w Rejkiawiku. W jego eksperymentalnej twórczości słychać inspiracje skrajnie różnymi gatunkami muzycznymi: black metalem, minimalizmem, popem i punkiem. Poza solowymi kompozycjami, Frost ma na swoim koncie również muzykę do seriali („Fortitude”, „Dark”), filmów (m.in. „Sleeping Beauty”) oraz opery „The Wasp Factory”. Współpracował z artystą wizualnym Richardem Mossem, choreografem Waynem McGregorem oraz legendą muzyki Brianem Eno. W ostatnich dokonaniach Frosta pojawiają się wątki społeczno-polityczne, a sam artysta sięga po narzędzia z pola sztuk wizualnych i performatywnych.

Morderstwo Halita Yozgata – opera w czasie kwaratanny 

Film Bena Frosta i Trevora Tweeten’a 

Film jest zamówieniem Staatsoper Hannover. 

Produkcja: Ben Frost, Toby Donnelly, Staatsoper Hannover we współpracy z Holland Festival.

Opera “Morderstwo Halita Yozgata” oparta na śledztwie 77sqm_9:26min Forensic Architecture, jest zamówieniem Staatsoper Hannover. 

Produkcja opery:Staatsoper Hannover we współpracy z Schauspiel Hannover oraz Holland Festival.

Obsada: Sabrina Ceesay, Mathias Max Herrmann, Nicolas Matthews, Tahnee Niboro, Gudrun Pelker, Yannick Spanier, Hubert Zapiór

Członkowie i członkinie Niedersächsisches Staatsorchester Hannover

Muzyka Ben Frost mit Petter Ekmann

Libretto Daniela Danz

Musical Direction Florian Groß

Reżyseria Ben Frost

Scenografia Lisa Däßler, Mirella Weingarten

Kostiumy Kerstin Krüger

Światło Carlos Boix

Choreografia Sasha Milavic Davies

DramaturgiaYvonne Gebauer, Friederike Schubert

 Opera jest wykonywana w języku niemieckim i angielskim z polskimi i angielskimi napisami